STATUS
Een beetje fris buiten en het had licht gevroren zag ik op het voordek van m'n 3e boot die k helemaal zelf had gerestaureerd.
Ik voer op een meer. Alleen.
M'n hond X lag naast me, de radio speelde zacht het nummer "jump" op de achtergrond.
Het zonnetje brak net door een mistig wolkendek heen toen ik me realiseerde.....
Niemand belt me ooit nog, k krijg geen SMS of email meer.
Er wordt mij niet om adviezen gevraagd en heb ook geen lunches, beurzen, feestjes, dinners met "vrienden".
Op dat moment kijkt X me aan met een vragende blik van,... "baas wanneer leggen we aan want ik moet plassen".
Even geleden was ik nog iemand. Druk... Druk.. Lease auto... Eigen huis... Motor voor de ontspanning... Eigen zaak... Vergaderingen, meetings, personeel, feestjes, elke dag uit lunchen, shoppen, vrienden en kennissen in overvloed......... Maar... Nu.... Nu..... Was het stil.
Ik hoorde de scheeps diesel in een rustig ritme, het nummer "jump" op de radio en zag m'n hondje X en de herfst door m'n ramen. Maar.... Verder was het stil.
Ik realiseerde me dat als je niets materialistisch meer te bieden hebt of wanneer je geen status hebt waar mensen zich aan kunnen verrijken dan laat de maatschappij je los. En dan met name in de westerse maatschappij.
Ik voelde me los gelaten, alleen en begreep het niet.
Pas veel later begreep ik dat toen... Toen, op dat moment m'n nieuwe reis begon.
Een reis welke zou leiden naar mezelf.