Grote vragende ogen, een natte... En ik voelde geen liefde.

Na veelvuldig contact zat ik dan eindelijk in de auto.

Daar ging ik... Waar begon ik aan? Ik reed niet hard zodat ik nog goed kon nadenken over waar ik mee bezig was.

Alras ging ik de grens over en naarmate de tijd verstreek, m'n tank steeds leger werd, kwam ik op plaatsen die ik nog nooit eerder had gezien. 


Aangekomen in een pittoresk dorp zag ik tegenover de kerk een eetcafé. Tja... Stel je er niks van voor want het terras bestond uit 2 tafeltjes met 4 bistrostoeltjes. 

Wat schuchter en waakzaam liet ik me zakken op zo'n bistrostoeltjes wat het comfort had van een aardappelkist. 

Een rubensvrouw getooid in gebloemd keukenschort trad me vriendelijk tegemoet. 

Ja, gebakken eitje, kopje koffie, dat zou ik wel lusten. 


Of ik nu de enige klant was die week of dat ze veel eieren over had weet ik niet maar ik kreeg me een lunch zoals ik 'm zelden heb gegeten. Ook met een vriendelijkheid geserveerd door de rondborstig mevrouw zoals ik al lang niet meer had mee gemaakt. 


Even later... Met een voldaan gevoel weer de weg op. 

Het was niet meer zo ver... 

Nog even en dan zou ik haar zien, voelen, ruiken. 

Ja ja, van de foto's.... Maar dat is toch anders. 

Zou er wel een klik zijn, misschien vind ik r wel niet aardig of..... 

Ik werd gek van mezelf. 


Een lang grindpad knisperd onder de autobanden om uiteindelijk te stoppen bij een hek. Het hek.... De bel... Ik moest aanbellen... Of zou ik niet aanbellen en het knisperende pad weer terugrijden om bij die rondborstig dame m'n twijfel weg te drinken met een pint. 


Ik bel aan. 


Dagen ging ze overal met me naar toe. We sliepen samen, aten samen en steeds zat ze me met die grote ogen aan te staren. 

Wat moest ik... Ik wist niks te zeggen, wist niks te doen, wist niks te voelen. 

Het moest misschien groeien.... Of... Of... Had ik een verkeerde keuze gemaakt???


Nu jaren later is ze de liefde van m'n leven. Ze kijkt nog steeds met die grote ogen maar ik weet precies wat ze bedoeld en zij... Ze weet precies wat ik voel wat ze dan laat merken door zachtjes haar natte neus tegen m'n wang te drukken. Liefde groeid.

De liefde voor mijn hulphond heeft me veel geleerd en elke dag voel ik me gelukkig... 


Gelukkig als ik in die grote ogen kijk.


#biografie #biography #uitgeverij #uitgevers #lezen #literatuur #schrijversplatform #schrijverschap#lifestyle #novumpublishing #mijnboekuitgeven #scanlaser #trouw #paulsebes #mijnbestseller #linda #rtl #sbs6 #rtlboulevard #sailboats #sailor